Kineziterapija: Lečenje Uz Pomoć Vežbi?

Kineziterapija je neizostavan princip koji obuhvata skup vežbi i različitih tehnika s ciljem vraćanja pacijenta u stanje pre povrede.

Ova terapija pokretom se primenjuje kod subakutnih i hroničnih stanja nakon ortopedskih intervencija i povreda koje se javljaju u svakodnevnom životu.

Kroz sinhronizovano izvođenje pokreta uz pravilnu aktivaciju određenih mišića, postiže se pravilna šema pokreta s opterećenjem ili bez njega, što je od velikog značaja za rehabilitaciju i potpuni oporavak.

Kineziterapija igra ključnu ulogu u povratku pacijenta u optimalnu funkcionalnost i poboljšanju kvaliteta života.

U našem centru, vežbe kineziterapije se uvek pažljivo planiraju i doziraju za svakog pacijenta, uzimajući u obzir njegovu specifičnu patologiju i trenutno fizičko stanje.

Svaki pacijent prolazi kroz individualnu procenu i analizu kako bi se odredile najefikasnije vežbe i pristup rehabilitaciji.

Na taj način osiguravamo da vežbe budu prilagođene potrebama i mogućnostima pacijenta, kako bi se postigao optimalan oporavak.

Naš tim stručnjaka prati napredak svakog pacijenta tokom terapije i prilagođava plan vežbi kako bi se postigla maksimalna korist.

Koje su kategorije kineziterapije?

Kineziterapija je organizovana u nekoliko kategorija radi postizanja sveobuhvatnog oporavka pacijenta. Ove kategorije uključuju:

1. Posturalne vežbe: primenjuju se kod ljudi sa lošim držanjem, gde analizom kroz tri ravni (frontalna, sagitalna, horizontalna) i opservacijom pri pokretima testiranjem uočavamo disbalanse delova tela.

Kineziterapija se veoma često primenjuju kod dijagnoza cervikalnog sindroma i lumbalnog sindroma kroz korekciju položaja putem obuke pacijenta dok je još na fizikalnoj terapiji.

U zavisnosti od stepena odstupanja od simetrije tela, pravi se plan i sistem vežbi koji određuje fizijatar ili fizioterapeut kroz funkcionalnu procenu.
-skolioza
-kifoza
-naglasena lordoza kicme
-asimetricnog polozaja ramena lopatica
-ravnih stopala
-asimetricnog polozaja kukova I kolena (X O NOGE)

2. Vežbe mobilnosti (pokretljivosti): primenjuju se kod nemogućnosti izvođenja punog opsega pokreta ekstremiteta, trupa ili vrata pri svakodnevnim aktivnostima.

Uzroci mogu biti razni, ali najčešće su rezultat povreda, preloma, postoperativnih stanja ili dugotrajnog nošenja imobilizacije poput gipsa ili zavoja.

Ovo često dovodi do narušenog
položaja zglobova i ograničene pokretljivosti. Kroz vežbe mobilnosti, cilj je povratiti punu funkciju i kasnije snagu tog segmenta.

3. Vežbe propriocepcije: rade se kod pacijenata kod kojih je narušena stabilnost segmenata i motorna kontrola, što dovodi do narušene pravilne šeme izvođenja pokreta.

Često se primenjuju kineziterapija kod pacijenata sa neurološkim oštećenjima, kao i kod pacijenata nakon duge imobilizacije i nepokretnosti delova tela.

Cilj vezbi propriocepcije je poboljšanje proprioceptivne svijesti, ravnoteže i koordinacije pokreta, kako bi se povratila normalna funkcija i sprečile ponovne povrede.

Ove vežbe obično uključuju aktivnosti koje stimulišu proprioceptivne receptore u zglobovima i mišićima, poput ravnotežnih vežbi, promena položaja i podrške, kao i vežbi na nestabilnim površinama.

4. Vežbe snage: primenjuju se kao vid dopunskog opterećenja kako bi se povećala mišićna snaga i funkcionalna sposobnost tela.

Međutim, pre nego što se započne sa vežbama snage, važno je da posturalna kontrola, mobilnost i propriocepcija budu na zadovoljavajućem nivou.

To znači da pacijent treba da ima stabilnost u segmentima tela, dovoljnu pokretljivost zglobova i pravilnu kontrolu pokreta kako bi mogao da pravilno izvodi vežbe snage.

Ove vežbe obično uključuju upotrebu opterećenja kao što su tegovi, elastične trake ili sopstvena težina tela. Važno je da se vežbe snage izvode pravilno i pod nadzorom stručnog fizioterapeuta kako bi se postigao optimalan efekat i sprečile povrede..

Kineziterapija u zavisnosti od stanja pacijenta

Izvođenje vežbi u zavisnosti od stanja pacijenta nakon povrede može biti:

Pasivne vežbe: Ove vežbe se primenjuju kada pacijent nije sposoban da samostalno izvede pokret zbog narušene motorne kontrole i neurodinamike u centralnom ili perifernom nervnom sistemu.

Terapeut izvodi pokret umesto pacijenta kako bi se ponovo uspostavila pravilna šema izvođenja pokreta.

Ova tehnika se primenjuje kod pacijenata sa neurološkim oštećenjima kao što su moždani udar, brahijalni pleksus, dečja cerebralna paraliza, pareza peroneusa i drugih problema koji utiču na voljnu kontrolu pokreta nakon operacija i dugotrajnih imobilizacija.

Pasivno potpomognute vežbe: Ova metoda vežbi se primenjuje kada pacijent nema dovoljno snage da izvede pun obim pokreta. Terapeut pomaže pacijentu da izvede pokret koji je težak za pacijenta i sam nije u mogućnosti da ga izvede. Ova tehnika se koristi kako bi se postigao unutrašnji, srednji i završni obim pokreta.

Aktivne vežbe: Ova metoda vežbi podrazumeva da pacijent samostalno izvodi vežbe radi povećanja mišićne snage. Važna je korekcija terapeuta kako bi se osiguralo da pacijent pravilno izvodi pokret i aktivira odgovarajuće mišiće.

Ukoliko je pokret pravilan i aktivacija okolnih sinergističkih mišića je ispravna, može se dodati opterećenje u obliku manuelnog otpora.

Koji su ciljevi kineziterapije?

● Povrat motoričke aktivnosti
● Poboljšanje funkcije lokomotornog aparata
● Učenje zaštitnih položaja
● Obuka hoda kod stacionarnih pacijenata
● Poboljšanje kardiovaskularnog i respiratornog sistema
● Poboljšanje koordinacije
● Normalno disanje
● Obuka preventivnih vežbi
● Povećanje mišićne snage i elastičnosti
● Smanjenje rigidnosti zglobova i dobijanje fleksibilnosti
● dobijanje felksibilnost

Lečenje

Kineziterapija u vodi je jedna od najzastupljenijih terapija u svetu koja se preporučuje za oporavak ljudi, posebno kod akutnih stanja kada su segmenti bolni i pod otokom.

Izvođenje vežbi u vodi olakšava pokrete i omogućava raniji početak kineziterapije. Vežbe u vodi obično uključuju rasterećenje segmenata i poboljšanje pokretljivosti i neurodinamike, kao i povećanje snage.

Kod sportskih povreda, rehabilitacija se odmah započinje sa fizikalnom terapijom i terapijom u bazenu kako bi se postigao što brži oporavak i povratak na teren.

Među fizikalnim procedurama, TEKAR terapija u kombinaciji sa vodom se pokazala kao najefikasnija u ubrzavanju perioda oporavka i rehabilitacije, čak do dva puta brže u odnosu na klasičnu fizikalnu terapiju strujama.

Takođe, manualna terapija u vidu mobilizacija i masaža mekih tkiva smanjuje bol i takođe ubrzava oporavak kod sportskih povreda.

Kineziterapija ima za cilj da postigne maksimalnu fizičku aktivnostpre povratka na teren. Važan faktor za brzinu oporavka je i stepen fizičke aktivnosti pre povrede i fizička sprema pacijenta.

Zakažite prvi pregled besplatno!

Kada se radi o proceni i dužini oporavka, naš tim će odrediti i dati neophodne smernice ka što brže i boljem oporavku. Niste sigurni još uvek? Samo klik vas deli od besplatnih konsultacija.

Pozovite sada da zakažete 060/134-3303